کد مطلب:33778 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:100

اما همچنانكه پیشتر اشاره شد، مقام «صبر» یكی از منازل و مراحل طریق است. سالك از جایی به بعد از مقام «صبر» در می گذرد و فراتر می رود.

انسان تا هنگامی كه دشمن در وجودش خانه دارد باید با بیگانه مبارزه كند، یعنی اهل صبر باشد. مهمترین صبر، صبر در برابر بیگانه ی خویش نماست. اما هنگامی كه این صبوری به ثمر نشست و بیگانه از وجود انسان بیرون رانده شد دیگر چیزی باقی نمی ماند كه فرد از آن صبر كند، بلكه از آن پس تمام خواهشهای دل، الهی می شوند. از قضا از آن هنگام كه وجود انسان یكسره در قبضه ی قدرت و اراده ی باری درآید و فرد از گروه پاكان و پارسایان شود، باید خواهشهای دلش را بخوبی بشناسد و از آنها پیروی كند. چرا كه این خواهشها دیگر خواهشهای نفسانی و شیطانی نیستند بلكه تمنیات ربانی اند.